ทุเรียนมีหลากหลายพันธุ์ แต่ที่นิยมเรียกง่ายๆกันว่า
- ทุเรียนบ้าน (พันธุ์พื้นเมืองในท้องถิ่นนั้นๆ)
- ทุเรียนพันธุ์ (พันธุ์ที่มาจากถิ่นอื่น)
ตอบ: แล้วแต่ชอบ (ตอบอย่างนี้ระวังโดนเปลือกทุเรียนฟาดหน้า)
- ทุเรียนบ้านมักมีผลหรือลูกขนาดเล็ก เนื้อบาง เม็ดโต รสชาดออกจะมันๆมากกว่าหวาน แต่มีข้อดีคือมีเยอะจนราคาถูก อย่างบางจังหวัดขายลูกละ 10-20 บาท (ถูกม๊ากกก จนน่าสงสัยว่าทุเรียนหรือมะเขือพวงกันแน่)
- ส่วนทุเรียนพันธุ์ มักเป็นที่นิยมมากกว่า เพราะคุณสมบัติ คุณสมชาย คุณสมคิด คุณ...เอ๊ะชักไถลไปไกล เพราะคุณสมบัติตรงข้ามทุเรียนบ้านเกือบทั้งหมด ลูกขนาดใหญ่ เนื้อหนา เม็ดเล็กบางพันธุ์เม็ดลีบเลยด้วยซ้ำ รสชาดออกหวาน จะมันๆบ้างอยู่ที่ฝีมือคนปลูก บ้างคนปลูกไมเก่งดูแลไม่เป็นก็หวานอย่างเดียว ไม่มัน
แล้วที่นิยมในบ้านเรามีพันธุ์อะไรบ้าง
- หมอนทอง นี่มาเป็นพระเอกเลย เพราะ ขนาดผลที่ใหญ่สีออกเทาๆทองๆ เนื้อหนามาก เม็ดลีบ รสชาดหวานมันอร่ิอยเหาะเลยถ้าคุณเจอสวนที่เค้าดูแลรักษาดี กินแล้วจะรู้ว่า best durian (สุดยอดแห่งทุเรียน เป็นยังไง) แต่ราคาก็แพงหน่อยเพราะต้นทุเรียนพันธุ์หมอนทองนี้ปลูกยาก มักตายหลังจากอายุ 10 ปีจึงทำให้เลิกปลูกกันไปเยอะแล้ว
- ก้านยาว บางช่วงแซงหมอนทองกลายเป็นพ่อพระเอกไปเลย ทำไม?? เพราะมีอยู่ช่วงหนึ่งในอดีต (หลายสิบปีแล้ว) ชาวสวนโค่นก้านยาวมาปลูกหมอนทองเพราัะราคาดีกว่า ประกอบกับสวนทุเรียนพันธุ์ก้านยาวที่เมืองนนท์ถูกน้ำท่วมหนักหลายปี ตายไปเยอะตอนนี้เลยหายากกว่าหมอนทอง รสชาดจะมันๆกว่าหมอนทอง ลูกเล็กกลมๆ หนามถี่ๆ ก้านยาวสมชื่อ โปรดระวังโดนแม่ค้าเอาพันธุ์สาริกามาหลอกขาย เพราะคล้ายกันมากแต่ก้านสั้นกว่า
- ชะนี สีของผลจะออกเขียวๆกว่าหมอนทอง และตูดไม่แหลม (หมอนทองก้นแหลม) รสชาดสู้หมอนทองไม่ได้ แถมเม็ดโต ทำให้ได้กินเนื้อนิดเดียว จึงกลายเป็นตัวประกอบไปซะ
