สวัสสะดีคะรับ
ไม่ได้มาอัพเดทนานมาก ยุ่งๆกับการขายทุเรียนครับ ปีนี้เป็นปีทองของชาวสวนผลไม้
ทุเรียนหมอนทอง กิโลกรัมละ 65 บาท(ขายปลีกเองที่หน้าบ้านครับ) บางลูกได้มา 400 กว่าบาท (ยังถูกกว่าทุเรียนนนท์อีกเยอะครับ ของเขาว่ากันที่หลักพันต่อลูก)
ลองกองก็ราคาดี 30-70 บาท
แต่มังคุดก็ ยังคุดเหมือนเดิม ราคาตกฮวบๆฮาบๆ ถ้าปลูกเยอะคงพะงาบๆแล้ว
กลับมาว่ากันเรื่องทุเรียนหมอนทองดีกว่า
ลูกค้าแย่งกันซื้อนัวเนียเลยครับ เพราะของผม ถ้าเสียก็มาเอาลูกใหม่ไปเลย ใช้หลักเชื่อใจกันครับ (พอดีผมไม่ปอกให้ครับ ไปปอก งัด แงะ กันเองตามสไตล์ของแต่ละคน) คุณเชื่อไหมบางคนซื้อจนต้องช่วยหากระสอบปุ๋ยมาให้ใส่ เพราะถือไปไม่ได้ (มามอเตอร์ไซค์ครับ)
บทสรุปของปีนี้ ผลผลิตน้อยกว่าปีที่แล้วครึ่งนึง แต่ได้เงินมากกว่าเดิมพอสมควร ทำให้ครูน้อยกับครูดรุณียิ้มหน้าแป้น
ที่สำคัญคือได้รับคำชมจากลูกค้า ว่าทุเรียนอร่อยที่สุดจนไม่อยากกินที่อื่นเลย ครูทั้งสองก็รู้สึกภูมิใจมาก และบอกว่ามีค่ากว่าตัวเงินซะอีก (งั้นปีหน้าเอาเงินให้ผมนะ ครูน้อย+ครูดรุณี เอาคำชมไปล่ะกัน...ฮา)
คงได้พักกันสัก 4 เดือนครับ กำลังหาที่เที่ยวกันอยู่
ส่งท้ายด้วย...ขอขอบคุณหลายๆท่านที่ช่วยกันให้สวนครูน้อยอยู่ได้
เริ่มจาก นายกเป็ด นายก อบต.ท่าพญาที่คอยจัดหาเรื่องน้ำให้ชาวไร่ ชาวสวนทุกคน
ขอบคุณน้าเจริญ ที่ช่วยหลายอย่าง (เขียนไม่หมด)
ขอบคุณชลประทานจ.ตรัง
ขอบคุณชาวท่าพญาที่ช่วยกันคอยดูแลว่าใครมาแอบขโมยทุเรียนไปบ้าง....ฮา
และที่สำคัญคือขอบคุณลูกค้าทุกคนที่มาอุดหนุน และให้กำลังใจด้วยคำชมกับทุเรียนสวนครูน้อย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น